Dag 11 Maart 2019

De zon is weer met ons op gestaan vanmorgen.
Het gaat weer een prachtige dag worden,verheug me er op.

Na het ontbijt weer begonnen aan onze ochte d wandeling.
Gelijk maar kijken of we iets voor onze jongens kunnen scoren.
In een winkeltje gevraagd,maar hij had t niet.
Of we 10 minuten wilde wachten dan zou hij t hebben.
Hij ging aan de wandel,en wij stonden alleen in t winkeltje!
Nou Henk ging wel even aan t werk,zittend voor de winkel mensen naar binnen loodsen.
Zelfs de mensen die hij aansprak hadden er reuze lol in.
Meneer kwam terug,maar zonder resultaat,jammer voor hem maar wij hebben de grootste lol gehad.
Nieuwe baan!toch maar niet hi hi.

Een uurtje verder hadden wij toch geluk en hebben wij toch de cadeautjes voor de jongens kunnen scoren.
Een hele klus,maar ze zijn het waard.
Inmiddels al weer kort bij de klok van 12.
Even terug naar ons hotel,spullen pakken en nog een keertje naar de kids.

Sharmila is in de bergen naar een bruiloft van een familie lid.
De andere twee damens kunnen nauwelijks engels,hopelijk gaat dit goed komen.
Maar de kids hadden al snel de overhand.
Ze kwamen gelijk met de bal maar tegen ons op klimmen das pas gezellig.
En wat dacht je van kaatsen tegen de muur.Of even de zonnebril passen van die aardige Meneer.
Of als aller kleinste getroost worden door een blonde mevrouw.
Dan nog even de muziek instrumentjes en samen liedje,s zingen en natuurlijk hoort daar een dansje bij.
Er was er eentje niet bij Henk weg te slaan.Henk was wel zijn favoriet.
Toen wij vertrokken wilde hij ook niet bij Henk weg,Babita nam hem huilend over.
Toen wilde hij naar mij,maar tja dat was toch ook niet de oplossing.
Je hebt een Mamma lieverd die jou zeker niet kwijt wilt en heel veel van jou houden zal.

Babita nam hem in zijn armen,en samen hebben ze ons uitgezwaaid tot we uit t zicht verdwenen waren.
Altijd weer een brok in mijn keel de laatste dag dat we daar zijn.
Ik zal jullie weer missen,maar voor nu is het weer even voorbij.

Samen weer de hele weg terug gelopen.
Ik heb altijd een beetje een bedrukt gevoel maar als ik zo even lekker gewandeld heb dan zakt alles weer een beetje naar de achtergrond.

Nu weer aan een verdiend kopje Koffie(thee).
Ik ben weer op mijn blog aan t schrijven,nog twee dagen te gaan dan is deze reis ook weer gedaan.
Maar wij gaan deze dagen nog volop genieten en er zijn er toch nog twee te gaan.

Vanavond gaan we momo,s eten.
Traditioneel gerecht hier in Nepal.
Kleine hapjes van groenten gerold in deeg.
Dit alles word gestoomd,zo lekker.

Dus wij hebben nog wat in het vooruit zicht.
Tot morgen maar weer.

Liefs Henk en Tineke.